XXXVI Konferencja Naukowo-Techniczna EKOMILITARIS 2025
Opublikowano 25.09.2025 08:03

XXXVI Konferencja Naukowo-Techniczna EKOMILITARIS 2025, zorganizowana przez Wojskową Akademię Techniczną w dniach 23–26 września w Kościelisku, była jednym z najważniejszych wydarzeń poświęconych problematyce inżynierii bezpieczeństwa oraz ochrony przed skutkami nadzwyczajnych zagrożeń. Spotkanie zgromadziło przedstawicieli środowiska naukowego, badawczego i przemysłowego, stwarzając przestrzeń do prezentacji wyników najnowszych badań oraz wymiany doświadczeń między teoretykami i praktykami zajmującymi się szeroko rozumianym bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej.

W obradach uczestniczyli między innymi prof. dr hab. inż. Stanisław Duer, dr inż. Konrad Zajkowski oraz mgr inż. Marek Woźniak, którzy przedstawili referaty związane z niezawodnością systemów, oceną zdatności urządzeń oraz nowymi metodami klasyfikacji stanów technicznych. Pierwsze z wystąpień, autorstwa S. Duera poświęcone było określaniu krytycznej zdatności urządzeń elektrowni wiatrowych z wykorzystaniem systemu DIAG 2. Autorzy podkreślili znaczenie bieżącego monitorowania parametrów eksploatacyjnych i wskazali, że właściwa ocena niezawodności jest warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa pracy instalacji energetycznych, szczególnie w kontekście ich rosnącej roli w systemie energetycznym.

Kolejne wystąpienie, przygotowane przez M. Woźniaka, dotyczyło nowego podejścia do oceny stanu technicznego złożonych obiektów technicznych poprzez zastosowanie klasyfikacji pięciowartościowej. Na przykładzie systemu napędowego łodzi podwodnej zaprezentowano możliwości, jakie daje odejście od binarnej oceny sprawności na rzecz bardziej elastycznej i wielopoziomowej klasyfikacji. Pozwala ona uchwycić stany przejściowe oraz stopnie degradacji, które w klasycznym ujęciu pozostawały niezauważone, a które odgrywają kluczową rolę w procesie decyzyjnym związanym z dalszą eksploatacją obiektu.

Następny referat, przygotowany wspólnie m.in. przez M. Woźniaka i S. Duera, podkreślał ograniczenia tradycyjnych modeli opartych na prostym podziale na stan sprawny i niesprawny. Autorzy zaprezentowali rozwiązania wykorzystujące logikę wielowartościową i podejście rozmyte, które umożliwiają bardziej realistyczne odwzorowanie procesów degradacyjnych i starzeniowych. Szczególnie zaakcentowano możliwość integracji tych metod z systemami wspomagania decyzji, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie eksploatacją złożonych obiektów i zwiększa bezpieczeństwo funkcjonowania infrastruktury krytycznej.

Ostatnie z wystąpień, zaprezentowane przez K. Zajkowskiego, poświęcone było analizie wpływu odbiorników na stabilność systemu elektroenergetycznego. Autor zwrócił uwagę na dynamiczne zmiany obciążenia i ich konsekwencje dla zachowania sieci, wskazując przy tym na kluczowe czynniki determinujące odporność systemów energetycznych na zakłócenia. Zagadnienie to nabiera szczególnego znaczenia w kontekście rosnącego udziału źródeł odnawialnych w bilansie energetycznym oraz konieczności zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa dostaw energii.

Wszystkie przedstawione referaty wpisywały się w temat przewodni konferencji i ukazywały różne aspekty bezpieczeństwa technicznego, niezawodności i diagnostyki. Łączyło je wspólne dążenie do podnoszenia jakości procesów oceny stanu oraz zwiększania odporności systemów na zagrożenia o charakterze nadzwyczajnym. Prezentowane prace miały nie tylko wymiar teoretyczny, lecz także istotne znaczenie praktyczne, wskazując na możliwości wdrożenia nowych rozwiązań w dziedzinie diagnostyki technicznej, energetyki odnawialnej czy eksploatacji złożonych systemów technicznych.

Udział w konferencji EKOMILITARIS 2025 umożliwił autorom przedstawienie wyników prowadzonych badań w gronie specjalistów oraz wpisanie ich w szerszy kontekst działań na rzecz podnoszenia bezpieczeństwa i ochrony przed skutkami zagrożeń. Wnioski płynące z zaprezentowanych wystąpień dowodzą, że interdyscyplinarne podejście, łączące metody matematyczne, narzędzia diagnostyczne i wiedzę inżynierską, stanowi fundament rozwoju nowoczesnej inżynierii bezpieczeństwa.